Γιάννης Βαρβέρης


                ΕΡΕΤΡΙΑ, Ο ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟς ΠΛΟΥΣ


Τι έχεις λοιπόν επίπεδη πολίχνη
βαλβίδα στην καρδιά του χάρτη της Ευβοίας
και το Δεκέμβρη με καλείς πάντα κοντά σου; 
Έχει τριάντα ο μήνας κι ο καιρός
τριάντα πριν από το τέλος .
Ταξίδι μιας πορτοκαλάδας όλο κι όλο
ψιθύριζες και σ' άκουγα στον Ωρωπό
μα φέτος ομιλίες ομίχλης
λες κι είχε αποφασίσει να καπνίσει 
ένα τσιγάρο το Ληλάντιο πεδίο.
Μεταφορές για ποιήματα...
Ήταν ομίχλη τελικά κι όταν διαλύθηκε
παρέδωσε νωχελικά τη γλώσσα του το φέρι
στις οποιεσδήποτε διαθέσεις της ακτής. 
               
Μα ποιας ακτής και δέντρων ποιας πολίχνης
μονάχα μια έκταση έρημη απλωνόταν τώρα 
μέχρι τα βάθη της αμφίβολης Χαλκίδας.
Έμεινα στο καταστρωμα βουβός ώσπου το πλοίο
πήρε σφυρίζοντας να στρίβει γυρισμό
από μακριά κοιτώντας την ακτή
σε ξύλινη καρέκλα με παλέτα
δίχως Ερέτρια μόνος
να ζωγραφίζεις
την Ερέτρια
Εσύ.